7 lutego w naszej szkole odbył się apel w ramach  Dnia Bezpiecznego Internetu
na temat „Cyberprzemoc to też przemoc”. Apel był zarazem pierwszym projektem edukacyjnym, przygotowany został przez uczennice klas II gimnazjum.  Oliwia, Wiktoria, Ola, Gabrysia i Julka przygotowały prezentacje multimedialną  w której przedstawiły konsekwencje prawne oraz społeczne wynikające z hejtowania oraz zamieszczania niewłaściwych treści w sieci.
Cyberprzemoc to takie zachowanie, które krzywdzi emocjonalnie drugiego człowieka. Osoby, które stosują cyberprzemoc używają do tego celu Internetu albo telefonów komórkowych.

W przeciwieństwie do przemocy fizycznej, cyberprzemoc nie zostawia śladów na ciele i nie widać jej gołym okiem. Osoby, które doświadczyły cyberprzemocy czują się zranione i bardzo przeżywają to, co je spotkało. Pojawiają się u nich nieprzyjemne myśli i uczucia takie jak bezradność, wstyd, upokorzenie, strach a czasem również złość.

Osoba, której przytrafiła się taka sytuacja często ma wrażenie, że wszyscy widzieli lub mogą zobaczyć te nieprzyjemne materiały. Obawia się, że jej znajomi odwrócą się od niej i nie będzie mogła liczyć na ich wsparcie. To powoduje, że czuje się bardzo samotna w tym, co ją spotkało.

Cyberprzemoc to takie zachowania jak:

- ośmieszanie, obrażanie, straszenie, nękanie czy też poniżanie kogoś za pomocą Internetu, albo telefonu komórkowego

- podszywanie się pod kogoś w portalach społecznościowych, na blogach, wiadomościach e-mail lub komunikatorach

- włamanie się na czyjeś konto (np. pocztowe, w portalu społecznościowym, konto komunikatora)

- publikowanie oraz rozsyłanie filmów, zdjęć, albo informacji, które kogoś ośmieszają - tworzenie obrażających kogoś stron internetowych lub blogów

- pisanie obraźliwych komentarzy na forach, blogach, portalach społecznościowych.

Cyberprzemoc ma miejsce między innymi gdy:

- ktoś zamieszcza Twoje zdjęcia w internecie bez Twojej zgody,

- ktoś umieszcza w sieci  czy  rozsyła  na Twój temat nieprawdziwe 
informacje  lub takie, których się wstydzisz,

-  ktoś ośmiesza Cię lub nęka podszywając się pod Ciebie.

Może znasz tę osobę, może masz podejrzenie kto to może być, a może nie masz pojęcia, kto może Ci tak dokuczać.
Jeśli przytrafiła Ci się taka sytuacja bardzo możliwe, że:

- czujesz wstyd, że coś takiego pojawiło się w sieci i wielu Twoich znajomych to      widziało;

- boisz się, że dowie się o tym większa grupa osób;

- jesteś zły/zła, że Cię to spotkało;

- obawiasz się, że gdy opowiesz o tym bliskiej osobie ktoś będzie próbował się zemścić;

- masz poczucie winy, że nie potrafiłaś/potrafiłeś tego przewidzieć;

- odczuwasz bezradność, że nie możesz tego zmienić.

Pamiętaj! Nie jesteś sam/a!
Jeśli doświadczasz cyberprzemocy:

-  Powiedz o tym zaufanej osobie dorosłej - z jej pomocą będzie Ci łatwiej poradzić sobie z tą sytuacją

- Postaraj się nie kontaktować ze sprawcą cyberprzemocy i nie odpowiadać na jego zaczepki. Dzięki temu unikniesz prowokowania go do dalszych działań.

- Zachowaj wszystkie dowody cyberprzemocy - nie kasuj smsów, e-maili, rozmów na czatach lub komunikatorach.

- Jeśli ktoś dokucza Ci na jakiejś stronie WWW, zrób zrzut ekranu - aby zachować to, co widzisz na ekranie.

Jeśli jesteś świadkiem cyberprzemocy:

- Nie przesyłaj dalej ośmieszających wiadomości

- Pomóż pokrzywdzonej osobie poprzez poinformowanie kogoś dorosłego o jej sytuacji

- Zaproponuj pokrzywdzonej osobie kontakt z Helpline.org.pl (lub skontaktuj się z nimi osobiście, aby dowiedzieć się, co można zrobić)

- Jeśli znalazłeś w sieci lub otrzymałeś przez telefon informacje ośmieszające kogoś - zatrzymaj łańcuszek cyberprzemocy - nie przesyłaj tych informacji dalej – zgłoś tę sytuację.

Telefon Zaufania 116 111 służy pomocą dzieciom i młodzieży. Od 2008 roku prowadzi go Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę (dawniej Fundacja Dzieci Niczyje). Chcesz wiedzieć więcej? Odwiedź stronę: www.fdds.pl

Opracowała : Agnieszka Jagieło – pedagog szkolny