7 lutego w naszej szkole odbył się apel w ramach Dnia Bezpiecznego Internetu na temat „Cyberprzemoc to też przemoc”. Apel był zarazem pierwszym projektem edukacyjnym, przygotowany został przez uczennice klas II gimnazjum. Oliwia, Wiktoria, Ola, Gabrysia i Julka przygotowały prezentacje multimedialną w której przedstawiły konsekwencje prawne oraz społeczne wynikające z hejtowania oraz zamieszczania niewłaściwych treści w sieci. Cyberprzemoc to takie zachowanie, które krzywdzi emocjonalnie drugiego człowieka. Osoby, które stosują cyberprzemoc używają do tego celu Internetu albo telefonów komórkowych.
W przeciwieństwie do przemocy fizycznej, cyberprzemoc nie zostawia śladów na ciele i nie widać jej gołym okiem. Osoby, które doświadczyły cyberprzemocy czują się zranione i bardzo przeżywają to, co je spotkało. Pojawiają się u nich nieprzyjemne myśli i uczucia takie jak bezradność, wstyd, upokorzenie, strach a czasem również złość.
Osoba, której przytrafiła się taka sytuacja często ma wrażenie, że wszyscy widzieli lub mogą zobaczyć te nieprzyjemne materiały. Obawia się, że jej znajomi odwrócą się od niej i nie będzie mogła liczyć na ich wsparcie. To powoduje, że czuje się bardzo samotna w tym, co ją spotkało.
Cyberprzemoc to takie zachowania jak:
- ośmieszanie, obrażanie, straszenie, nękanie czy też poniżanie kogoś za pomocą Internetu, albo telefonu komórkowego
- podszywanie się pod kogoś w portalach społecznościowych, na blogach, wiadomościach e-mail lub komunikatorach
- włamanie się na czyjeś konto (np. pocztowe, w portalu społecznościowym, konto komunikatora)
- publikowanie oraz rozsyłanie filmów, zdjęć, albo informacji, które kogoś ośmieszają - tworzenie obrażających kogoś stron internetowych lub blogów
- pisanie obraźliwych komentarzy na forach, blogach, portalach społecznościowych.
Cyberprzemoc ma miejsce między innymi gdy:
- ktoś zamieszcza Twoje zdjęcia w internecie bez Twojej zgody,
- ktoś umieszcza w sieci czy rozsyła na Twój temat nieprawdziwe informacje lub takie, których się wstydzisz,
- ktoś ośmiesza Cię lub nęka podszywając się pod Ciebie.
Może znasz tę osobę, może masz podejrzenie kto to może być, a może nie masz pojęcia, kto może Ci tak dokuczać. Jeśli przytrafiła Ci się taka sytuacja bardzo możliwe, że:
- czujesz wstyd, że coś takiego pojawiło się w sieci i wielu Twoich znajomych to widziało;
- boisz się, że dowie się o tym większa grupa osób;
- jesteś zły/zła, że Cię to spotkało;
- obawiasz się, że gdy opowiesz o tym bliskiej osobie ktoś będzie próbował się zemścić;
- masz poczucie winy, że nie potrafiłaś/potrafiłeś tego przewidzieć;
- odczuwasz bezradność, że nie możesz tego zmienić.

Pamiętaj! Nie jesteś sam/a! Jeśli doświadczasz cyberprzemocy:
- Powiedz o tym zaufanej osobie dorosłej - z jej pomocą będzie Ci łatwiej poradzić sobie z tą sytuacją
- Postaraj się nie kontaktować ze sprawcą cyberprzemocy i nie odpowiadać na jego zaczepki. Dzięki temu unikniesz prowokowania go do dalszych działań.
- Zachowaj wszystkie dowody cyberprzemocy - nie kasuj smsów, e-maili, rozmów na czatach lub komunikatorach.
- Jeśli ktoś dokucza Ci na jakiejś stronie WWW, zrób zrzut ekranu - aby zachować to, co widzisz na ekranie.
Jeśli jesteś świadkiem cyberprzemocy:
- Nie przesyłaj dalej ośmieszających wiadomości
- Pomóż pokrzywdzonej osobie poprzez poinformowanie kogoś dorosłego o jej sytuacji
- Zaproponuj pokrzywdzonej osobie kontakt z Helpline.org.pl (lub skontaktuj się z nimi osobiście, aby dowiedzieć się, co można zrobić)
- Jeśli znalazłeś w sieci lub otrzymałeś przez telefon informacje ośmieszające kogoś - zatrzymaj łańcuszek cyberprzemocy - nie przesyłaj tych informacji dalej – zgłoś tę sytuację.
Telefon Zaufania 116 111 służy pomocą dzieciom i młodzieży. Od 2008 roku prowadzi go Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę (dawniej Fundacja Dzieci Niczyje). Chcesz wiedzieć więcej? Odwiedź stronę: www.fdds.pl
Opracowała : Agnieszka Jagieło – pedagog szkolny






|